Sipas ekspertëve, lidhja mes ritmit të të ecurit dhe lumturisë është shumë e qartë dhe e pakundërshtueshme. Ata shpjegojnë se, njerëzit që ecin shpejt kanë prirjen të jenë perfeksionistë nga natyra. Ata duan që gjithçka të shkojë sipas pritshmërive dhe bezdisen nga ngadalësia e të tjerëve në kryerjen e punëve apo qoftë edhe në ecje. Presin që edhe të tjerët të ndjekin ritmin e tyre dhe kur kjo nuk ndodh bezdisen. Njerëzit që ecin shpejt në përgjithësi janë introvertë dhe kanë aftësinë të ndajnë problemet personale nga ato të punës.
Ata e kanë shumë të vështirë të mbajën dhe zhvillojnë marrëdhënie të reja njerëzore. Për këta tipa, marrja e një pushimi të shkurtër është diçka e pakonceptueshme sepse ata i kanë vetes një mision dhe nuk do të reshtin pa arritur qëllimet.
Mënyra e tyre e punës është përgjithësisht efikase dhe e shpejtë, por kur vjen punua tek mbajtja nën kontroll e emocioneve, ata e kanë të vështirë. Njerëzit që ecin shpejt përjtojnë një shuarje të lumturisë kur gjërat nuk shkojnë ashtu siç duket.
Ana pozitive e të ecurit shpejt ose ritmit të shpejtë të të ecurit qëndron në faktin se njerëzit që ecin shpejt janë përgjithësisht kurajozë dhe me vetbesim. Përpos të tjerave, ata kanë një energji të pashtershme që njerëzit që ecin ngadalë ose tipat e tjerë nuk e kanë.
